Twój pierwszy kontakt z przedwcześnie urodzonym dzieckiem. Strach i pełne napięcia oczekiwanie. Lekarz przekazuje pierwsze informacje o dziecku. Mówi, że Twoje dziecko nie radzi sobie z oddychaniem i wymaga pomocy.

Co się dzieje?

Wcześniaki z powodu niedojrzałości organizmu bardzo często narażone są na problemy z oddychaniem. W pierwszych dniach życia zaburzenia oddychania wysuwają się na pierwszy plan. Im bardziej niedojrzały wcześniak, tym bardziej niedojrzałe są jego płuca i tym częściej brakuje w nich substancji do zadań specjalnych czyli surfaktantu. Brak surfaktantu powoduje że płuca są sztywne i trudniej wypełniają się powietrzem. Rozwija się zespół zaburzeń oddychania – choroba, którą zagrożone jest Twoje dziecko w pierwszych dniach po urodzeniu. Ryzyko choroby zależy od tygodnia ciąży, w którym maluch przychodzi na świat według prostej zasady – im wcześniejszy tydzień ciąży, tym ryzyko większe.  

Na czym polega leczenie?

W ciężkich postaciach zespołu zaburzeń oddychania Twoje dziecko będzie wymagało włożenia rurki intubacyjnej do dróg oddechowych czyli intubacji  i podłączenia do respiratora. Krótko po urodzeniu surfaktant, którego brakuje dziecku, zostanie podany do jego płuc. W lżejszych postaciach zespołu zaburzeń oddychania, dziecko może wymagać łagodniejszej formy pomocy w oddychaniu czyli zastosowania CPAP (ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych).

Kiedy moje dziecko wyzdrowieje?

Im później urodzony wcześniak, tym szansa na szybkie wyzdrowienie większa. Czasem po kilku dniach, a nawet godzinach, dziecko nie wymaga już rurki intubacyjnej i pomocy respiratora. Oddycha samodzielnie lub z pomocą CPAP. To wielki krok naprzód w procesie zdrowienia Twojego dziecka! Jeżeli jednak maluch jest bardzo niedojrzały i waży mniej niż 1 kg samo podanie surfaktantu może nie wystarczyć. Jego płuca są bardzo niewydolne i dłużej mogą wymagać użycia respiratora.

Co dalej?

Lekarze będą dążyć do jak najszybszego uwolnienia Twojego dziecka od respiratora. W tym czasie Twoja obecność, kangurowanie i zapewnienie maluchowi własnego pokarmu to najlepszy sposób na to, by pomóc mu w powrocie do zdrowia.  

Artykuł pochodzi z 6. numeru gazetki „Mam(y) wcześniaka”

WRÓĆ DO LISTY ARTYKUŁÓW