Nagłe przerwanie rozwoju płuc spowodowane przedwczesną utratą optymalnego środowiska w łonie mamy sprawia, że po urodzeniu niezbędne jest zastosowanie tlenoterapii i różnych from wsparcia oddechowego, w tym często wentylacji mechanicznej. To może prowadzić do rozwoju dysplazji oskrzelowo-płucnej (BPD), czyli przewlekłej, zapalnej choroby układu oddechowego. U dzieci z dysplazją oskrzelowo-płucną stwierdza się trudności w oddychaniu, zwiększoną częstość oddechów, bezdechy, objawy skurczu oskrzeli oraz nawracające zakażenia układu oddechowego.

Według nowej definicji dysplazję oskrzelowo-płucną diagnozuje się w 36. tygodniu wieku postkoncepcyjnego – czyli np. jeżeli dziecko urodziło się w 28. tygodniu ciąży to dysplazję rozpoznajemy 8 tygodni po urodzeniu, a jeżeli urodziło się w 32. TC to 4 tygodnie po urodzeniu. Warunkiem rozpoznania dysplazji oskrzelowo płucnej jest tlenoterapia i/lub stosowanie wsparcia oddechowego (nCPAP/sztuczna wentylacja – respirator).

Nowa definicja uwzględnia podział dysplazji oskrzelowo-płucnej na postać łagodną (stopień I), umiarkowaną (stopień II) i ciężką (stopień III). Stopień dysplazji oskrzelowo-płucnej zależy od stosowanej u dziecka terapii oddechowej (nCPAP/respirator) i stężenia podawanego tlenu (w procentach).

• Postać ŁAGODNA – oznacza, że w 36. tygodniu wieku postkoncepcyjnego konieczne było zastosowanie u dziecka nCPAP lub kaniul donosowych (nieinwazyjne metody) i tlenu o stężeniu 21% (takiego, jak w powietrzu atmosferycznym)
• Postać UMIARKOWANA – oznacza konieczność stosowania w 36. tygodniu wieku postkoncepcyjnego tlenu o stężeniu <30% przez nCPAP lub kaniule nosowe lub konieczność wentylacji z użyciem respiratora i stężenia tlenu 21%
• Postać CIĘŻKA – mówimy o niej wtedy, gdy jest konieczność stosowania w 36. tygodniu wieku postkoncepcyjnego tlenu o stężeniu powyżej 30% przez nCPAP lub kaniule nosowe lub konieczność stosowania wentylacji z użyciem respiratora o stężeniu tlenu powyżej 21%

Co to oznacza? Np. jeżeli dziecko w 36. tygodniu wieku postkoncepcyjnego wymaga stosowania tlenu o stężeniu <30% przez nCPAP to rozpoznaje się u niego dysplazję oskrzelowo-płucną w stopniu umiarkowanym, a jeżeli dziecko w 36. tygodniu wieku postkoncepcyjnego nie wymaga leczenia tlenem, ani żadnej formy wsparcia oddechowego, to nie rozpoznajemy u niego dysplazji oskrzelowo-płucnej.

Nowa definicja dysplazji oskrzelowo-płucnej jest często niezrozumiała dla rodziców, dlatego warto porozmawiać z lekarzem, który rozwieje wszelkie wątpliwości.

WRÓĆ DO LISTY ARTYKUŁÓW